Zechciej chcieć

Małe dzieci myślą o lataniu, nikt nie zaprzeczy - Ty również o tym marzyłeś. Czekałeś na list z Hogwartu, czekałeś na świętego Mikołaja. Potem pojawia się dorosłość. Wiesz, że święty Mikołaj nie istnieje, Hogwart to tylko wymysł J.K. Rowling, a latanie jest możliwe tylko z pomocą mechanicznego ptaka. Zacząłeś myśleć racjonalnie, pewnie uchroniło Cię to przed wieloma błędami - rzucanie się z wieżowca, żeby wreszcie nauczyć się szybować między budynkami mogłoby być poważnym błędem. Zacząłeś kupować swoim dzieciom prezenty, czytając listy jakie pisały przed Gwiazdką. Mogłyby być rozczarowane gdybyś zostawił to świętemu Mikołajowi, nie wiem, czy by się stawił.




Dorosłość wymaga od nas wyjścia z dziecięcego świata, to oczywiste. Tylko dlaczego rezygnujemy przy okazji z marzeń.? Dlaczego przestajemy chcieć więcej.? Ile razy mówiłeś sobie "żeby chociaż 3, żeby tylko zdać" albo "nie mam dużych wymagań, żeby tylko starczało do pierwszego".
Na dnie Twojego serca ukryte są pragnienia, o istnieniu których dawno zapomniałeś. Wiesz którzy ludzie osiągali sukces? Tacy, którym jeszcze nikt nie zdążył wmówić, że to niemożliwe.

   Boisz się śmierci? Nie bój się jej, bój się, że nigdy tak naprawdę nie zaczniesz żyć. Codziennie patrzysz sobie w oczy, zapytaj siebie, czy jesteś szczęśliwy. Jeśli nie... po prostu to zmień. To naprawdę nie jest trudne. Wmówiono nam, że szczęście to ulotne chwile, jest ich niewiele, a życie to dolina rozpaczy i łez. Bądź jak ten, któremu nikt tego jeszcze nie powiedział i bądź jak dziecko, które po prostu jest jakie jest. Przestań leżeć w łóżku,  oglądać setny film o śmiesznych kotach i staw życiu czoła. Jesteś młody jeden jedyny raz w życiu. Dzisiejszy dzień jest jeden jedyny raz w życiu. Ta chwila też trwa tylko teraz. Jesteś tu. Nie ma wczoraj, nie ma jutra. Jesteś TY. Sam na sam z tą chwilą. To w tym momencie możesz być szczęśliwy lub nie. Tu i teraz, Ty i ta minuta. Uśmiechnij się do siebie, po prostu zrób to. Zasługujesz na uśmiech. Jesteś wyjątkowy. Jedyny w swoim rodzaju. Jesteś piękny dzięki swoim wadom, zaletom, upadkom i powstaniom. Twoja historia jest piękna. Może miałeś w życiu ciężko, może przeszedłeś ciężkie chwile, może Twoja aktualna sytuacja jest trudna. Jestem w stanie to zrozumieć lepiej niż Ci się wydaje. Ale to nic. Zostaw to, po prostu uśmiechnij się do siebie. Do tego małego dziecka, które jest na dnie Twojego serca, które czeka, żeby je ktoś przytulił.

Nikt nie jest w stosunku do nas tak krytyczny jak my sami. Nienawidzimy swoich wad, staramy się je maskować, sprawiają one, że nie potrafimy czuć się swobodnie. One nie znikną jeśli będziemy zasłaniać się z każdej strony, jeśli będziemy wiecznie smutni i niepewni siebie. Dodatkiem do nich będzie nasze samopoczucie, a przecież można się po prostu uśmiechnąć.

Nie chodzi o to, żeby zostać teraz największym optymistą. Po prostu tu i teraz się uśmiechnij. A potem rób to za każdym razem kiedy przypomnisz sobie, że właściwie to mógłbyś to zrobić. Uśmiechaj się do człowieka mijanego na ulicy, do pani w sklepie, do sąsiadów. Masz niewyczerpane możliwości dawania szczęścia sobie i drugiemu człowiekowi. Szczęście ma to do siebie, że kiedy je dzielisz, ono dziwnym sposobem się mnoży.

Zechciej chcieć być szczęśliwy, to już pierwszy, najważniejszy krok.

"Przecież to oczywiste, że każdy człowiek chce być szczęśliwy" - pewnie pomyślisz.

Jeśli chcesz podrapać się po głowie, po prostu to robisz, czy myślisz, że byłoby miło, gdybyś to zrobił? Tak samo jest ze szczęściem. To ciężka praca, pasmo wyrzeczeń, poważna walka.
Zrezygnuj z ponurej miny, myślenia, że na pewno się nie uda, to, że innym się nie udało, nie znaczy, że Ty nie jesteś w stanie tego zrobić, dodatkowo - wiesz, jakich błędów nie popełniać, a na co możesz sobie pozwolić.
Spróbuj! Zechciej chcieć być szczęśliwy. Uśmiech! Właśnie tak. Zacznij się uśmiechać, a potem po prostu obserwuj efekty.